Paulina Wilk

W Indiach nad głowami głodujących przelatują odrzutowce. Wokół ekskluzywnych apartamentów bezdomni gotują na żywym ogniu. Za baśniowymi weselami stoi biznes matrymonialny, a bóstwa są zakładnikami religijnych korporacji. Indie to najludniejsza demokracja świata i największe źródłem siły roboczej dla globalnej przyszłości. Z kraju żebraków i trędowatych zmieniły się w symbol azjatyckiego boomu.
Autorka prowadzi na zaplecze tego sukcesu. W tekstach napisanych po wielu latach podróży do Indii pokazała ludzi zajętych przetrwaniem i zmagających się z rygorami tradycji.

Debiut literacki Pauliny Wilk. Książka otrzymała nominacje m.in. do Nagrody Literackiej Nike, Nagrody im. Beaty Pawlak oraz Travelera. Została wyróżniona nagrodą im. Arkadego Fiedlera dla najlepszej książki podróżniczej roku.

„Lalki w ogniu. Opowieści z Indii“ Carta Blanca, Warszawa, 2011

Prywatny zapis dorastania w czasie demokratycznych przemian. Poruszająca historia do rodzinnego czytania. Współczesna Polska ujęta w autobiograficznej opowieści trzydziestolatki, która razem z rówieśnikami przeżywała zachwyty i rozczarowania nową rzeczywistością.
Ukształtowani w okresie gwałtownych przemian i entuzjastycznej atmosferze wolności, stworzyli różnorodne pokolenie. Ostatni obywatele PRL, a jednocześnie pierwsi obywatele wolnej Polski – są generacją szczególną. Przecięci na pół, starzy i nowi zarazem. Wychowani w poczuciu równości i oswojeni z niedostatkiem, ale dorastający w atmosferze rywalizacji i wielkich szans. Nie w pełni nowocześni, bo także nieco staromodni.

Książka była jednym z najmocniej dyskutowanych tytułów literackich roku. Otrzymała nominację do nagrody Ambasador Nowej Europy.

„Znaki szczególne“, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2014

Literacki reportaż, dziennik z podróży, pobudzający intelektualnie esej i popis wyobraźni. Autorka zestawia to, co widzi, z filozoficznymi koncepcjami, futurystycznymi wizjami i szuka odpowiedzi na pytanie nie tylko o przyszłość miast, ale i o przyszłość człowieka.
Do kogo należą miasta? Czy możliwe jest miasto idealne? Jak będą wyglądały wielkie metropolie za dziesięć, dwadzieścia, pięćdziesiąt lat?
Przyszłość należy do miast. Już teraz żyje w nich połowa ludzkości, a one wciąż się rozrastają. Metropolie, próbując sprostać nowym wyzwaniom i oczekiwaniom mieszkańców, muszą się zmieniać. Stają się doświadczalnymi poligonami, na których ścierają się rozmaite urbanistyczne wizje, filozoficzne idee, marzenia i utopie.  Autorka zabiera czytelnika w podróż do dziewięciu metropolii, w których przeszłość i teraźniejszość odważnie spotykają się z przyszłością. Dubaj, Bombaj, Kampala, Songdo, Singapur, Lima, Masdar, Seul, Kopenhaga.  

 „Pojutrze. O miastach przyszłości” Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2018

Kazimierz nie jest zwyczajnym misiem. Potrafi wyczarować jezioro, zbudować statek kosmiczny z guzików, urządzić rodeo w kuchni, a stół zmienić w teatr. Dzięki spotkaniu z Anią ciekawy świata miś uczy się, że w przyjaźni najważniejsze jest zaufanie, nie warto się obrażać, marzenia nie mają ceny, a szczęście łatwo pomylić z krokodylem. Jego przygody w pięknym domu z ogrodem, opisane w części pierwszej - „Przygody misia Kazimierza“, to początek serii opowieści o pomysłowym mądrali i jego przyjaciołach.
Część druga „Lato misia Kazimierza“ przybliża wakacje, które spędza z nowymi kolegami: grubym Tadkiem, wysportowanym Czarnym i nieporadnym Bolkiem. Tego lata miś wygra swój pierwszy turniej, zagra koncert na garnkach i wykopie wielki skarb.
W części trzeciej „Podróże misia Kazimierza“ miś wyrusza w drogę – zobaczy morze, wystąpi na Międzynarodowym Kongresie Zabawek i zdobędzie szczyt w Himalajach.

Seria o misiu Kazimierzu, Wilk&Król Oficyna Wydawnicza, 2012-2014

Zbiór wybranych felietonów ukazujących się w miesięczniku „W Drodze“ od 2014 roku. Krótkie teksty pisane przed, po lub w czasie licznych podróży.

„Nie podzielam łatwości porzucania swojego świata ani wiary, że życie jest wszędzie. Nigdy nie podróżowałam z intencją pozostania daleko, a im więcej wyjeżdżałam, tym silniej czułam potrzebę powrotów. Doświadczenie globalizmu, kosmopolityzmu jest dla mnie jednym z najtrudniejszych – skurczony świat wypędza nas z własnych kultur, popycha do złudzeń o ruchu jako jedynej drodze do spełnienia, rozmywa poczucie przynależności. Zdumiewające, z jakim zapałem wyznajemy brak powiązań, jak powtarzamy litanie wolności do i od wszystkiego. I jak uporczywie nie chcemy być stąd“.

„Między walizkami“, Wydawnictwo W Drodze, Poznań, 2017